Dom Kultury Stokrotka powstał w roku 1986. Pierwszym Dyrektorem Instytucji była Pani Aleksandra Szafrańska, a od 1992 Pan Adam Lewandowski. Instytucja skupiała się wówczas tylko na popołudniowych zajęciach dla dzieci i młodzieży, podczas których można było uczestniczyć np. na warsztatach origami, wziąć udział w zajęciach plastycznych bądź wokalnych, uczyć się gry na instrumentach lub pograć w szachy, warcaby czy tenisa stołowego. Podczas tych spotkań nigdy nikt się nie nudził, a dzieci mogły w kreatywny sposób spędzić czas wolny. To właśnie dzieci jako pierwsze pokochały dom kultury. Dlatego też najmłodszym dano możliwość nadania imienia ich ulubionej osiedlowej placówce. W 1992 roku dzieci z Osiedla Kwiatowego nazwały go „Stokrotką”. Warto również wspomnieć, że w latach 1988–1994 w budynku domu kultury mieściła się filia Szkoły Podstawowej nr 54 oraz Biblioteki Raczyńskich.
Po przejściu na emeryturę Pana Adama Lewandowskiego w 2001 roku p.o. Dyrektora została Pani Barbara Glapka, której ambicją od początku było poszerzenie oferty kulturalnej Główną przeszkodą jednak w organizacji atrakcyjnej oferty kulturalnej dla szerszej publiczności był brak sali widowiskowej, gdyż trudno było nazwać tym mianem niszczejący blaszak, który przed laty pełnił funkcję kaplicy. Mimo bardzo trudnych wówczas warunków (w Urzędzie Miasta coraz częściej i głośniej mówiono o likwidacji placówki), udało się zrealizować tę inwestycję. Już dwa lata później, w 2003 roku, w miejscu blaszaka wzniesiono z ogromnym trudem (brak finansów) salę widowiskową mogącą pomieścić około 100 osób.
Uroczyste otwarcie sali nastąpiło 13 grudnia 2013 roku w obecności zaproszonych gości oraz vice Prezydenta Poznania Macieja Frankiewicza. Dzięki rozbudowie oferta domu kultury znacznie się wzbogaciła. Działalność remontowo-budowlana nie ograniczała się wówczas tylko do przebudowy sali widowiskowej. W kolejnych latach budynek domu kultury, jak i jego najbliższe otoczenie zmieniały się w znaczący sposób. Wymieniono okna oraz drzwi wejściowe, odnowiono elewację zewnętrzną budynku wraz z zabudową balkonu, dzięki czemu pozyskano dodatkowe pomieszczenie, zamontowano klimatyzację sali widowiskowej oraz żaluzje zewnętrzne. Prace prowadzone były również przy nowym ogrodzeniu posesji, chodnikach oraz terenach zielonych. Równocześnie trwały prace modernizacyjne wewnątrz budynku (malarskie oraz stolarskie). Wszystko to w znaczący sposób poprawiło warunki pracy oraz wizerunek tego ważnego dla społeczności lokalnej ośrodka kultury. Pani Barbara Glapka została mianowana przez Prezydenta Miast Poznania Ryszarda Grobelnego Dyrektorem DK Stokrotki od 1 września 2005 roku. Od tego czasu rozpoczęto współprace z profesjonalnymi artystami, a program Stokrotki został mocno ubogacony.
Scena „Stokrotki” w zależności od okazji przybiera najróżniejsze postaci. Stała się estradą, gdy swoje koncerty miały osiedlowe zespoły muzyczne: grupa wokalna „Stokrotki”, uczestnicy warsztatów wokalnych czy kursów gry na gitarze bądź skrzypcach. Gdy na deskach stokrotkowej sceny pojawiają się aktorzy, sala przemienia się w teatr. Cyklicznie odbywają się tu przeglądy teatrów szkolnych, kółka teatralnego oraz okolicznościowe wystąpienia amatorów. Jednym z największych sukcesów było wystawienie w 2014 roku sztuki Karola Wojtyły Przed sklepem jubilera, w reżyserii Przemysława Basińskiego, które dla zaspokojenia oczekiwań publiczności powtórzono aż osiem razy, a wśród oklaskujących widowisko był zaproszony ksiądz biskup Damian Bryl. Sukces ten był impulsem do powstania osiedlowego Teatru im. Jana Pawła II. Dom kultury to również miejsce spotkań z interesującymi postaciami świata kultury, nauki, podróżnikami oraz płaszczyzna wymiany międzykulturowej. Przy Cyniowej 11 pojawili się między innymi Francuzi z partnerskiego miasta Rennes, Japończycy z towarzystwa Polsko-Japońskiego, studenci z Korei Południowej, muzycy z Afryki, wolontariusze z Indii, odbywał się tu Tydzień Tybetański oraz wiele innych. W tym kontekście nie można zapomnieć, że „Stokrotka” to również miejsce spotkań towarzyskich i integracji osiedlowej społeczności: imprezy andrzejkowe, sylwestrowe, zabawy karnawałowe na stałe zagościły w kalendarzu wydarzeń, a do tego niejeden mieszkaniec Kwiatowego wyprawiał w murach „Stokrotki” osiemnaste urodziny lub inną imprezę okolicznościową.
Przez ponad 35 lat funkcjonowania dom kultury wyrobił sobie renomę i przyciąga do siebie niczym magnes inne stowarzyszenia i organizacje, z którymi chętnie podejmuje współpracę. Jednym z nich jest Fundacja im. Adama Mickiewicza „Verba Sacra” pod dyrekcją mieszkańca osiedla Przemysława Basińskiego, który od wielu lat, zapraszając znane osobistości, kultywuje i promuje tradycję sztuki słowa. W ramach współpracy wystawiono Misterium Męki Pańskiej według Romana Brandstaettera, a co roku w „Stokrotce” odbywa się Festiwal Sztuki Słowa „Verba Sacra”, podczas którego czytane są dzieła klasyków: Orzeszkowej, Wyspiańskiego, Reymonta czy Sienkiewicza. Działające w Domu Kultury „Stokrotka” Koło Miłośników Miasta Poznania (którego oddanym opiekunem była Bernadetta Mika) ściśle współpracowało z Towarzystwem Miłośników Miasta Poznania im. Cyryla Ratajskiego. Koło promowało w ten sposób interesującą historię miasta Poznania przez udział w rajdach i pieszych wycieczkach po Poznaniu oraz startując w konkursach wiedzy na temat stolicy Wielkopolski.
„Stokrotka” promuje również sport w najróżniejszych postaciach. Przy Domu Kultury funkcjonuje sekcja brydżowa i szachowa. Miłośnicy gier karcianych w „Stokrotce” organizują mistrzostwa na skalę wojewódzką. Wśród zajęć popołudniowych znajdują się zajęcia fitness, zumba oraz ćwiczenia z fizjoterapeutką. Flagową imprezą był Bieg Kwiatowy o Puchar Stokrotki po ulicach osiedla, który już od 1992 roku, powołany z inicjatywy dyrektora Adama Lewandowskiego, przyciągał rzesze amatorów tej dyscypliny. Co roku we wrześniu zawodnicy podzieleni na grupy wiekowe biegli wzdłuż czworoboku ulic: Macierzankowa, Stokrotkowa, Gerberowa i Cyniowa. Co roku również organizowane były rajdy rowerowe po okolicach Poznania. W tym kontekście warto wspomnieć również, że w Domu Kultury miał swoją siedzibę Poznańskie Towarzystwo Sportowe Amatorów „Ogniwo”, które organizowało rajdy po Polsce i Europie. Wydaje się, że do kategorii promocji sportu można zaliczyć również, historyczne już, wyjścia młodzieży z osiedla na mecze Lecha Poznań. Dom kultury to chyba jedyna taka instytucja kultury, która mogła pochwalić się własną serią szalików „Kolejorza.”
W odpowiedzi na zapotrzebowanie najstarszych mieszkańców Osiedla Kwiatowego przy Domu Kultury powstał Klub Seniora. Od 2005 roku działa on, aby aktywizować osoby starsze. Członkowie Klubu Seniora tworzą bardzo otwarte grono znajomych i przyjaciół, których łączy nie tylko wspólne spędzanie czasu, ale również troska o siebie nawzajem poprzez udzielaną wzajemnie pomoc w różnych dziedzinach życia codziennego. Spotkania członków Klubu Seniora to nie tylko wspólne stacjonarne spotkania przy kawie i ciastku, seniorzy korzystają bowiem z bogatej oferty różnych instytucji na terenie miasta Poznania oraz są bardzo aktywni w zakresie sportu i rekreacji.. Za stworzenie wzorcowego miejsca dla seniorów Dom Kultury „Stokrotka” otrzymał od prezydenta miasta Poznania Jacka Jaśkowiaka certyfikat „Miejsce Przyjazne Seniorom”.
Długo można by jeszcze wymieniać wszystkie wydarzenia kulturalno-artystyczne, koncerty, przedstawienia, zabawy i inicjatywy podejmowane przez Dom Kultury „Stokrotka”, który niedawno obchodził okrągłą, 35 rocznicę działalności. Jak wspominała wówczas Pani Dyrektor Barbara Glapka: „Stokrotka to trzy dekady pracy twórczej, trzy dekady zmian, doświadczeń i wspólnej historii (…)”. Działalność kulturalno--artystyczna to nie tylko organizacja samych wydarzeń, w których społeczność lokalna jest ich odbiorcą. Kultura bowiem to uniwersalne narzędzie łączące ludzi. Dzieci i młodzież korzystające z szerokiej oferty zajęć stałych domu kultury, takich jak sekcje teatralne, plastyczne, rękodzieła artystycznego, muzyczne, językowe oraz sportowe, rozwijają swoje pasje, kształtują relacje ze swoimi kolegami i przyjaciółmi z sąsiedztwa i wraz z instruktorami tworzą wspaniałe wydarzenia kulturalne, gromadząc szerokie grono publiczności. Efekty swojej pracy prezentują oni nie tylko w murach Domu Kultury „Stokrotka”, ale również podczas wydarzeń kulturalnych na terenie całego Poznania.
Podczas przerw wakacyjnych dzieci i młodzież uczestniczą w zorganizowanych przez Dom Kultury „Stokrotka” formach wypoczynku, tj. Zima i Lato z Kulturą, które zapewniają ciekawy oraz kreatywny sposób spędzania czasu. Każdy bowiem z jednotygodniowych turnusów jest inny i niepowtarzalny. Dzieci i młodzież oprócz zorganizowanych wyjazdów do ciekawych miejsc na terenie Poznania i okolic rozwijają swoje zainteresowania poprzez uczestnictwo w zajęciach plastycznych, artystycznych, muzycznych i sportowych.
Spoglądając na obecny plan Osiedla Kwiatowego, trudno go sobie wyobrazić bez „Stokrotki”. Dla znacznej większości dzisiejszych mieszkańców osiedla „Stokrotka” jest bowiem miejscem, do którego warto przyjść, bo jest po co, ale też, co bardziej istotne, warto przyjść, bo jest dla kogo. Należy też pamiętać, że za każdym działaniem instytucji kultury stoją ludzie, którzy wkładają wiele wysiłku, serca, czasu i poświęcenia dla jej dobra i nieustannego rozwoju.
KALENDARIUM DOMU KULTURY „STOKROTKA”
1975r. Dla silnie rozbudowującego się osiedla Plewiska zostaje zakupiona połowa bliźniaka przy ul. Wiosennej 4 (obecnie Cyniowa 11) z przeznaczeniem na ośrodek duszpasterski.
1976r. Działalność duszpasterską rozpoczyna ks. Kazimierz Sewol. Zamieszkuje na I piętrze budynku, a na parterze odprawiane są msze święte.
1981r. Rozpoczynają się wykopy pod fundamenty kościoła na sąsiedniej działce (obecnie Cyniowa 15).
1986r. Zakończono budowę kościoła pw. św. Jadwigi Śląskiej. Dawna kaplica i działka zostają sprzedane Gminie Komorniki.
15.12.1986r. Uchwała Gminnej Rady Narodowej w Komornikach został powołany Osiedlowy Dom Kultury.
1987r. Osiedle Plewiska oficjalnie włączono do granic Miasta Poznania, dom kultury wówczas jeszcze osiedlowy, przejmuje Urząd Miasta Poznania – Wydział Kultury i Sztuki.
1988r. Brak szkoły podstawowej na osiedlu mobilizuje rodziców klas najmłodszych do utworzenia „oddziału zerowego” dla dzieci w salkach domu kultury, jako Filia Szkoły Podstawowej nr 54 z ul. Małoszyńskiej. Zostanie również otwarta Filia Biblioteki Raczyńskich nr 63 na I piętrze budynku.
1992r. Dzieci w konkursie wybierają nazwę domu kultury – „Stokrotka”.
1994r. Oddziały klasy zerowej przenoszą się do nowo wybudowanej Szkoły Podstawowej nr 78 przy ul. Żonkilowej.
1996r. Do szkoły przenosi się również Filia Biblioteki Raczyńskich i rozpoczyna działalność jako biblioteka szkolno-osiedlowa.